(vanuit Daan)

Ik ben echt blij dat Owen, Rein en Nils deze week in de voorjaarsvakantie bij me blijven logeren, Ik heb ze best lang niet gesproken. Ik ga ff op twitter en stuur een tweet: Deze heleweek zijn Owen, Rein en Nils bij me, dit word feesten!!!! Gelijk krijg ik heel veel tweets van allemaal mainiacs, ik ga maar ff op een paar mainiacs reageren.

De tijd vliegt voorbij. Dan gaat de bel. Ik loop naar de deur en doe hem open. HEEEY DAANTJE!!!!!!!! roepen Rein en Owen heel hard. Heey Reintje en Owen!!!! roep ik. DAAN NOEM MIJ GEEN REINTJE!! schreeuwt Rein, en doet net alsof die boos is. Ja, moet jij mij maar geen Daantje noemen. Haha, dat is waar, zegt Rein. We gaan op de bank zitten. Niet veel later gaat de bel weer. Daar zal je Nils hebben. Ik doe de deur open. Heey Daan, ik heb m'n gitaar ook maar ff meegenomen, kunnen we misschien nog aan wat nummers werken. Goedzo, daar had ik helemaal niet aan gedacht.

We kijken even TV en vervelen ons een beetje. Zullen we vanavond naar Funplaza in Almelo gaan? stel ik voor. Eeehm, wat is dat? vraagt Rein. Dat is een een overdekte kermis, is heel leuk. Moeten we alleen wel een uurtje fietsen, maar dat is toch niet erg? Ja, maar wij hebben geen fiets, zegt Nils. Ooh, Owen en Nils kunnen wel de fiets van m'n ouders lenen, en Rein kan wel bij mij achterop. Oooh oke, ik heb er wel zin in, zegt Nils. Ik ook! roepen Owen en Rein inkoor. Oke, zullen we tegen 5 uur weg gaan, dan zijn we er rond 6 uur, en dan gaan we tot half 9 ofzo? zeg ik. Ja, is goed zeggen de jongens. 

We besluiten om tegen half 5 weg te gaan, zodat we wat bij de Mac naast Funplaza kunnen eten. Onderweg ben ik nog bijna in de sloot gefietst omdat Rein zo zat te wiebelen. 

(bij Funplaza)

Zullen we eerst in het achtbaantje gaan? vraagt Owen. Tuurlijk, dat is vet leuk! roept Rein heel stoer. Eenmaal in de achtbaan bechtin Rein als een meisje te gillen. Iedereen moet lachten. Nu ben je toch niet zo stoer mee hè Reintje? zegt Nils plaagerig. Ja, eehm, ik stote mn hooft tegen de rand van het karretje en dat deed donders zeer, zegt Rein snel. Ja joh, geloof je het zelf zegt Owen. Ja, dat geloof ik zegt Rein. Oke dan zeg ik. 

Heey, het is half 9, zullen we weer naar huis gaan? stel ik voor. Ja, lijkt me wel zo handig, anders zijn we wel heel laat thuis, zegt Nils. Dus we fietsen weg. Op het eerste stuk van de weg zijn er nog weel lantarenpalen, maar daarna niet meer. Waar moeten we heen? vraagt Owen. Eeehm, hier rechts en dan links. Maar na een tijdje heb ik geen idee meer waar ik ben. Jongens, ik denk dat we verdwaalt zijn, zegt ik een beetje bang. Sukkel Daan, en nu? zegt Rein een beetje bang en lacherig tegelijk. Ja eehm, dit is wel een grote weg, dus als we deze even affietsen komen we vast wel in de bewoonde wereld en vragen we even de weg, want mijn ouders zijn nu niet thuis. Rein tweet nog ff wat en we fietsen verder.

Heey, in dit huisje brand licht, zullen we hier aanbellen? vraagt Nils. Ja, is goed, zeg ik. Ik loop naar de deur met Owen, Rein en Nils achter me aan. Ik bel aan. Een meisje met roode krullen doet open, wow, best wel mooi meisje, denk ik bij mezelf. Eehm hoi, ik ben Daan en dit zijn Owen, Nils en Rein. Wij zijn verdwaalt, zouden we heel even binnen mogen komen? Tuurlijk, zegt het meisje vrolijk, ik ben Nienke trouwens zegt ze. En we lopen achter haar aan naar binnen.