(vanuit Lisa)

Shit man, dit had ook weer niet moeten gebeuren. Straks is ze nog dood ofzo, zeg ik tegen Kim, die met een hand voor haar mond naar Nienke kijkt. Wat moeten we nou doen dan? vraag ik. Zeg gewoon tegen die vriend van haar dat ze is uitgegleden ofzo, zegt Lieke. Ja, mij geloven ze nooit, wedden Nienke heeft die brieven aan Daan laten lezen, dan weet hij meteen dat ik het heb gedaan, zeg ik paniekerig. Mij kent hij toh niet, anders zeg ik het wel, zegt Kim. Ja, goed plan, zeg ik terug. Ik maak met mn hand een kommetje, en laat er water in stromen, dit gooi ik op de grond. Wat doe je? vraagt Lieke.  Dan lijkt het alsof ze over het water is uitgegleden, zeg ik. Slim bedacht, zegt Kim. Ik zorg wel dat ik via de achteruitgang verdwijn, lopen jullie dan naar Daan en de rest toe? vraag ik. Ja, is goed, antwoord Kim. En ik loop heel voorzichtig richting de achteruitgang en loop naar buiten.

(vanuit Kim)

Ik ren samen met Lieke naar dat groepje met jongens en meisjes toe. Dat meisje die bij jullie zat is uitgegleden en ligt nu bewusteloos op de grond! roep ik. WAT! hoor ik die Daan roepen. Hij rent meteen naar Nienke toe. De rest rent achter Daan aan. Wil jij naar het personeel gaan, vragen of ze een ambulance willen bellen? vraagt een van de meisjes. Ja is goed, zeg ik. Samen met Lieke rennen we naar het personeel, en lichten we het personeel in. Zij bellen de ambulance.

(vanuit Daan)

Er komen 2 meisjes naar ons toe rennen. Dat meisje die bij jullie zat is uitgegleden en ligt nu bewusteloos op de grond! roopt een van de meisjes. WAT! roep ik. Ik ren meteen naar de meisjes wc. Daar zie ik Nienke liggen. Ik zie dat ze een gat in dr hoofd heeft. Ik begin te huilen. Ik hoor de rest ook schrikken. Waarom moet dit Nienke overkomen, denk ik bij mezelf. Ik hoor dat de ambulance er is. De ambulance broeders komen aangerend met een brancard. Wat is er precies gebeurt? vraagt een van de broeders. Ze gleed uit over het water, en toen viel ze met haar achterhoofd tegen de wasbak, hoor ik een van de meisjes zeggen. Nienke word ondertussen voorzichtig op de brancard gelegt. Mag ik mee? ik ben dr vriendje, zeg ik. Ja, is goed, maar de rest kan niet mee, zegt de broeder. Mn ogen prikken van de tranen. Komt het wel goed? vraag ik heel bezorgt. Daar kunnen we nu nog niets over zeggen, zegt de broeder. Ik bel mijn moeder wel, zegt Hannah. Dan rijden we straks ook naar het ziekenhuis. Is goed, zeg ik. De broeders tillen de brancard met Nienke erop in de ambulance. Daarna stap ik er ook bij in. Met zwaaiende sirenes rijd de ambulance richting het ziekenhuis.

Bij de 5 reacties schrijf ik verder!!